gitti gideli.

dün gece çok kötüydü.
insanın sonunu bilerek yaşaması kadar kötü birşeyde bu sonun olur olmadık yerde karşısına çıkmasıdır heralde.
hiç bir zaman gelmiycek gibi yaşasanda gelir ve mutlaka bu olur olmadık zamandır zaten.
ama o daha çok gençti, herşeye devam edebilcek diye ertelemişti bütün planlarını ama bunların devamı bu dünya için söz konusu bile olamadı.son doğum gününü bile kutlayamadı,insanlar onun mutlu olması için birşeyler planlamışken,o ambulansın içinde nefes almak için biryerden biryere yetiştirilmeye çalışılıyordu.
daha yapmadığı o kadar çok şey vardı ki,3 sene önce belkide mutlaka yaparım gözüyle baktığı.
ama olmuyor işte neler olup bittiğini anlamadan sen bitiyorsun işte.etraf belki yeşilleniyor belki kararıyor belki daha mutlu oluyosun belki orda hep ağlıyorsun ama birşeyler yapıyorsun,tamam sen yapıyorsunda arkada kalanlar neler yapıyor yada artık onlar da neler yapamıyor..
evet çok doğru bazen kapiller basınç daha büyük çıkıyor imkan dahilinde olmuyor yukarıyı görmek biraz daha yukarı çıkmayı bırak yerin dibine geçiriyor seni.yeryüzüne ulaşamadan askıda bile kalamadan gittiğin yer yerin dibi,toprağın altı,ama neyseki tahtaların arasına beyaz bir örtüyle inmene izin veriyor,fakat tek.buda onun kurallarından biri işte tek ve zamansız.
artık yoksun. ben seni hiç görmemiştim tanışmamıştım ama olsun.tanıdığım kadarı bile bana yetti.
bundan sonra korkusuz olman ve hiç birşeyi ertelememen ve tek başına mutlu olman dileğiyle.
hoşçakal fatma.